Wie is er niet druk tegenwoordig? Alles moet kunnen, alles moet doorgaan. En als we even niets te doen hebben, voelen we ons onrustig en lopen we onwennig even snel door onze to-do lijst heen. Zo houdt niet alleen de buitenwereld ons bezig, maar houden we vooral onszelf bezig. Druk, druk, druk.
We zijn 24/7 druk
Dankzij Social Media en het gebruik van mobiele telefoons ontkom je er vandaag de dag niet meer aan. We leven in een 24/7 wereld waarin alles lijkt te draaien om zo productief mogelijk te zijn met de uren die we hebben in een dag.
Vraag aan tien mensen hoe het gaat en je hoort meer dan de helft zeggen “Goed hoor, maar wel druk”. In een wereld waarin druk zijn de norm is geworden, voelen we ons bezwaard wanneer we even rust willen nemen. Laat staan dit aan onze vrienden en collega's te laten weten.
Want, stel je voor dat je iets productievers zou kunnen doen met die tijd. Of dat anderen je zullen gaan zien als lui. Hoe zou jij reageren als anderen tegen je zouden zeggen: “Lekker zeg, even rustig aan”.
Schuldgevoelens
Grote kans dat je direct een schuldgevoel krijgt. Misschien dat je voelt dat je meteen eraan moet toevoegen dat de komende weken echt heel druk worden en dat je daarom nu heel even ademhaalt. Stilte voor de storm, dat soort dingen.
Linksom of rechtsom, druk zijn is een permanente staat van “zijn” geworden.
Nou is er volgens mij op zich niets mis met druk zijn, zolang het jouw energie geeft en je er niet aan onderdoor gaat. Zolang het je iets positiefs brengt en er zelf voor kiest om druk te zijn. Er zijn zoveel mensen die externe factoren de schuld geven voor hun drukke leven. Hun baas, vrienden, kinderen, sportvereniging.
En tuurlijk, een gezin draaiende houden is drukker dan het leven als single man of vrouw. Maar ergens ook weer niet. Want eerlijk is eerlijk: sommige alleenstaanden lijken tegenwoordig hun leven nog drukker in te richten dan een gezin van vier. Er is zoveel te doen en niemand die je tegenhoudt.
Alleen thuis zitten is eng
Alleen thuis zitten en even rust nemen is eng. Alleen met je eigen gedachten. Grote kans dat je weer snel onrustig wordt. Dus dan maar weer de stad in. Of even een rondje appen. Misschien wil iemand je wel van jouw ongemak af helpen. Nee? Dan maar weer even naar de sportschool, dan hoeft het morgen niet meer. Of misschien houd je jezelf bezig door alvast wat werk-mails te doen voor de komende dagen. Zal je baas je dankbaar voor zijn.
Alles om maar niet je brein wat rust te geven of het gevoel te krijgen dat je “lui” bent. En dat is absurd! Hoe zijn we hier beland?
Rust is topsport
Dat we met z'n allen besloten lijken te hebben dat druk zijn het nieuwe normaal is, mag wat mij betreft op z'n minst zorgelijk genoemd worden. Doordat we zo gefocust zijn op onszelf bezig houden, vergeten we voor onze rust te zorgen.
Elke topsporter weet dat rust minimaal net zo belangrijk is als intensieve training. Het is de Ying en de Yang. Eb en Vloed. Inspanning en ontspanning.
Zonder rust kun je niet op je top presteren. Lichaam en geest moeten de tijd krijgen om te herstellen. Maar omdat we in deze maatschappij letterlijk 24 uur per dag gebombardeerd worden met prikkels, hebben we onze hersens aangeleerd om altijd actief te zijn.
Zelfs tijdens het ontspannen kijken van een film, zitten we doorgaans op onze telefoons nog wat mails te doen of even snel op te zoeken hoe die andere film van die ene acteur nou ook alweer heet.
Non-stop, de hele dag, elke dag van de week. Druk, druk, druk.
Druk zijn is niet cool
Druk zijn is niet hetzelfde als productief zijn. En “druk zijn” is wat mij betreft ook helemaal niet cool.
Sterker nog: ik heb meer respect voor mensen die slim met hun tijd omgaan en daarbij een gezonde verdeling hebben tussen productief hard werken en ontspannen met hun vrienden en familie. Of, gewoon tijd besteden aan een moment voor zichzelf.
“Zet eerst jouw eigen zuurstofmasker op, voordat je iemand anders helpt“
Altijd maar druk zijn is voor mij vaak een teken dat je niet bewust bezig bent met het vinden van balans. En deels valt je dat misschien ook niet aan te rekenen. Want hoe moet je weten wat rust met je doet als je alsmaar druk bent?
Ja, je hebt vast de verhalen gehoord van het record aantal mensen dat tegenwoordig een burn-out heeft. Maar zolang je geen “burn-out klok” ziet tikken op je iPhone, zul je wellicht de ernst er niet van inzien.
Ik was vroeger ook altijd druk
Ik was vroeger ook altijd druk en had altijd wel een excuus om niet even te ontspannen. Echt te ontspannen, door gewoon eens helemaal niets te hoeven. Niets te doen. Telefoon weg, TV uit en even weg van alle prikkels.
Ik ben een stuk beter geworden in het plannen van rust, maar ook ik heb nog altijd de drang om altijd maar bezig te zijn. Ik heb de afgelopen jaren veel boeken gelezen over onze gewoontes.
Hoe ik mezelf hebt aangeleerd om druk te zijn, maar ook wat ik eraan kan doen. Wennen wordt ontwennen. Je kunt jezelf herprogrammeren, maar hiervoor dien je wel eerst te beseffen hoe het allemaal werkt.
Wat de valkuilen zijn, hoe het internet je aandacht kaapt, welke stofjes in je hersenen aangemaakt worden die je verslaafd maken aan prikkels. Belangrijkste is, dat je een groot deel van je leven zelf vorm kunt geven. Ben je nu druk en geniet je er niet van? Je kunt er wat aan doen!
In rust ontstaat creativiteit
Er is niets mis met druk zijn op zich. Maar wat mij betreft wel wanneer het ten koste gaat van je mentale welzijn. Ik merkte dit altijd wanneer ik op reis ging (Meneer Rutte, wanneer mogen we weer?). Ineens had ik veel tijd en ging ik nadenken over dingen of had ik ineens tijd om boeken te lezen.
En in die stilte ontstond inspiratie om dingen op een andere manier te gaan zien. Doordat ik letterlijk even mijn routine had gebroken, door op reis te gaan, ontstond ruimte om een ander perspectief te krijgen.
Sommige mensen zeggen wel eens dat ze op goede ideeën komen terwijl ze onder de douche staan of op het toilet zitten. Of een rondje door het bos lopen. Wat het ook is en hoe de setting er ook uit ziet, in dat soort momenten ontstaan vaak nieuwe inzichten. Niet wanneer je maximaal gestresst bent, alsmaar op het hamster-wiel blijft rennen of achter je eigen staart aan blijft jagen.
Rust tijdens mijn mini-pensioen
Ik ben dus met mini-pensioen, voor wie het nog niet op deze website gelezen had. Ik heb mijn baan opgezegd, na 15 jaar keihard werken. En nu ben ik al ruim 6 maanden niet aan het werk. Lekker, zou je zeggen. En ja, dat is het ook.
Veel meer tijd had ik ineens, om dingen te doen waar ik nooit tijd voor had. Ik had grootse plannen om zo weinig mogelijk te moeten en hoeven. Toch heb ik gemerkt dat, ondanks dat ik niet meer werkte, de rust niet vanzelf kwam. Mijn brein ging namelijk direct op zoek naar andere activiteiten om te doen, om mezelf “nuttig” te maken. Om dat schuldgevoel weg te poetsen.
In het boek How to win friends & influence people heeft Dale Carnegie het erover dat mensen gedreven worden door een noodzaak om belangrijk te zijn. Om nuttig bezig te zijn. Iets waardevols toe te voegen. Dat voelde ik het afgelopen half jaar ook. Ik was ineens niet meer bezig met (ogenschijnlijk) belangrijke bedrijfsactiviteiten, had geen doel, en verdronk in een zee van vrije tijd.
Ben je dus niets aan het doen – en tijdens een mini-pensioen heb je daar ALLE reden toe – dan kun je in een situatie komen waarin je jezelf niet nuttig vindt. Ik heb dus bewust mezelf rust moeten gunnen en moeten beseffen dat die gevoelens, van “lui zijn” en niet nuttig bezig te zijn, er gewoon bij horen.
Ook bloggen kan de vorm aannemen van “moeten”
Ik lees het heel vaak: bloggers die er doorheen zitten. De inspiratie die aan het begin van een blog uit de pen knalde, stroomt ineens niet zo hard meer. Dat hobby-project, waar iemand met alle liefde even zijn of haar creativiteit in kwijt kon, gaat ineens voelen als werk.
Je moet iets posten, anders valt het je lezers misschien op. Je voelt de druk opbouwen met elke passerende week waarin je geen meester-stuk publiceert. Ik had dit ook. Ik schreef zo'n 3-5 artikelen per week, in de weekenden en avonden, naast mijn baan. Er leek geen eind te komen aan de stroom inspiratie en wens om het op papier te zetten.
Maar juist toen ik stopte met werken, leek de inspiratie even op een lager pitje te staan. Toegegeven, corona hielp niet echt mee, maar toch. En wat ik me realiseerde: niemand geeft er een snars om dat je niet meer zo productief of actief bent, behalve jij. Dus wie houd je voor de gek en wie legt je die druk dan op? Precies: jijzelf!
Heb jij een blog en zit je vast, zonder inspiratie of energie om te schrijven? Realiseer je dan dat je misschien jezelf te hoge verwachtingen hebt opgelegd. Neem een stap terug. Pak wat rust, verander van omgeving en sta jezelf toe om even niets te moeten. Nobody cares!!
Conclusie
Om mijn eigen gewoontes en situatie wat beter onder de loep te kunnen nemen, ben ik experimenten gaan doen. Dit deed ik terwijl ik nog een drukke baan had en was een goede manier om even tussendoor te resetten.
En ik kan je vertellen: je zult versteld staan wat mentale en fysieke rust met je doet. Druk zijn is niet moeilijk, het is onze routine geworden. Het is niet bijzonder meer. Iedereen doet het. En velen lijken vast te zitten in die dagelijkse malle molen. Stress, burnouts, corona-moeheid – de hele show komt voorbij!
Om hier verandering in aan te brengen, is het wellicht een goed idee om te onderzoeken en op papier te zetten wat het is dat je zo druk houdt en intens uitput.
Is het je telefoon? Leg hem weg of koop een Kitchen Safe. Is het jouw omgeving? Ga wat vaker in je eentje een rondje lopen. Zijn het je vrienden? Spreek wat minder af. Is het je baas? Ga een gesprek aan. Zijn het vooral jouw eigen gedachten? Ga mediteren of lees een boek.
En heb je er geen last van en krijg je juist energie en inspiratie van alle drukte? Niets aan veranderen! Maar loop je jezelf wel geregeld voorbij, dan kun je er wat aan doen. Door zelf te kiezen voor rust, voor stilte. Kiezen voor het signaal, en de ruis even laten voor wat het is. Het gaat je helpen, echt!
