Als onderdeel van mijn portfolio ben ik al jaren fysiek goud aan het kopen. Goud lijkt voor velen meer een lieveling van baby-boomers of iets wat je in films als Indiana Jones ziet. Maar het is, wat mij betreft, nog altijd relevant in de huidige tijd.
Nog meer dan voorgaande jaren, zou ik zelfs durven te zeggen. Goud is misschien niet de meest voor de hand liggende investering voor – met name – de jongere generatie. Maar ik leg je uit waarom ik denk dat het investeren in goud een goede optie is om je vermogen te beschermen.
Goud als geld
Goud is duizenden jaren lang de voornaamste vorm van geld geweest. Nog voordat er biljetten en onze huidige dollars en euro's in het spel waren, gebruikten eeuwenoude beschavingen (zoals de Romeinen) het om te betalen voor handel en het financieren van oorlogen.
Goud is een “schaars” goed. Het moet uit de grond gehaald worden en je kunt er dus niet zomaar meer van maken. Er is een gelimiteerde hoeveelheid en in de laatste decennia is het gebleken dat het steeds lastiger wordt om nieuwe voorraden goud uit de grond te halen.
Deze schaarste staat lijnrecht tegenover onze huidige monetaire middelen, die we tegenwoordig beschouwen als “geld”. Dollars en euro's kunnen – zoals nu ook gebeurt – tot in oneindigheid bijgemaakt worden.
Goud om koopkracht te behouden
Wanneer jouw euro minder waard wordt, verlies je koopkracht. Ook al is een euro nog steeds een euro, je kunt er steeds minder mee kopen. Dit merk je o.a. doordat alles “steeds duurder” wordt. Iets wat vroeger nog 20 dollarcent kostte, heeft inmiddels een prijs die ver boven dat bedrag ligt. Dit komt door inflatie.
Goud werkt anders. Er wordt nog altijd, elk jaar, goud uit de grond gehaald en aan de voorraad toegevoegd. Maar dit gaat langzamer dan de stijging van de voorraad geld. En omdat goud geprijst is in bijvoorbeeld euro's of dollars, heb je meer van die euro's en dollars nodig om hetzelfde gewicht aan goud te kunnen kopen, dan vroeger.
Ze zeggen ook wel: “Goud beschermt je vermogen of koopkracht”. Kon je 100 jaar geleden een goed kostuum/pak kopen van een gouden munt, dan kun je dat vandaag nog steeds. Ondanks dat, in die 100 jaar, de prijs van een kostuum van 20 dollar naar boven de 1.000 dollar is gegaan.
Goud is dus een manier om koopkracht te behouden, omdat ons huidige geld steeds meer in waarde afneemt. De waarde van de dollar, bijvoorbeeld, is in de afgelopen honderd jaar met meer dan 90% afgenomen.
De “ontkoppeling” van goud na 1971
Tot 1971 vertegenwoordigde elke dollar nog een hoeveelheid goud. Deze koppeling zorgde ervoor dat onze hoeveelheid geld altijd aan een hoeveel goud gebonden was. Hierdoor kon er alleen meer geld bijgemaakt worden, als er ook meer goud tegenover stond.
President Nixon zorgde er in 1971 voor dat de dollar niet langer gedekt hoefde te worden door een hoeveelheid goud. Hij haalde daarmee de dollar van de zogeheten “gold standard” af. En toen waren alle remmen los. Nu konden banken zoveel “ongedekt” geld bij-printen als ze wilden.
Onderstaande grafiek toont de waarde / koopkracht van een dollar, na 1971.
Je ziet hoe na 1971 de koopkracht van een dollar is afgenomen. Dit komt door inflatie, die de waarde van het geld in omloop vermindert. Toch, als je blijft werken, zul je ook (hopelijk) “meer geld” verdienen. Want je salaris neemt ook toe, zodat je jouw koopkracht (deels) kunt behouden.
Maar dit geldt niet voor iedereen. Stel je voor dat je in 1971 geen baan meer had. En moest leven van je spaargeld. Dan was je spaargeld na 10 jaar maar liefst 50% minder waard. Oftewel, je kon 50% minder met jouw geld kopen om van te leven.
Zet daar tegenover de prijs van goud, gemeten in dollars. Na 1971 ziet dat er zo uit:
In 1971 had een “ounce” goud een waarde van 35 dollar. Inmiddels, in 2020, ligt de waarde van een ounce goud boven de 1.500 dollar. Wanneer mensen dus zeggen “goud is meer waard geworden”, kun je ook zeggen: “ons geld is minder waard geworden”.
Goud behoudt zijn waarde
Dus, goud behoudt z'n waarde en kan je beschermen tegen extreme situaties van inflatie. En inflatie ontstaat, wanneer Centrale Banken veel geld bijmaken. En laat dat nou net de situatie zijn waar we ons in bevinden. Centrale Banken overal ter wereld hebben de afgelopen jaren enorm veel extra dollars, euro's, yen etc toegevoegd aan de geldvoorraad.
Dit gaat goed, zo lang het goed gaat. Want er kan ook een situatie ontstaan waarin wij straks een “jaren zeventig” ervaring gaan krijgen. Wanneer de inflatie plots meer toeneemt, dan de afgelopen jaren het geval was. Dan bestaat de mogelijkheid dat onze dagelijkse aankopen ineens vele malen duurder uitvallen dan we gewend zijn.
Hyperinflatie
Ik weet niet of het zover komt. Daar zijn andere mensen veel wijzer en geschoolder in dan ik. Maar toch zijn er overal ter wereld steeds meer landen die de nadelen hiervan – zichtbaar – ervaren.
Venezuela, Zimbabwe en Argentinië om maar enkele voorbeelden te noemen. En dichter bij huis: Turkije. Hier steeg de inflatie in 2018 ineens tot boven de 20%.
Dus ineens kon je voor een Turkse Lira 20% minder kopen. Oftewel, het geld werd 20% minder waard. En dat is nog een schijntje vergeleken met de inflatie in Zimbabwe en Venezuela, waar ze te maken hebben met “hyperinflatie“. In Venezuela schoot de inflatie met tienduizenden procenten omhoog.
Had je al jouw spaargeld in Bolivars, dan kon je er van de een op andere week niets meer van kopen. Mensen gingen de straat op met koffers vol (waardeloos) geld om een brood van te kunnen kopen.
De prijs van een ounce goud in Venezuela, lag in september 2018 nog op 73.000 Bolivars. Nu, in 2020, is een ounce goud maar liefst 117.000.000 Bolivars waard. Zo behoudt goud dus z'n koopkracht/waarde in extreme situaties als waar Venezuela zich in bevindt.
Komt het bij ons ooit zover?
Dit soort situaties lijken natuurlijk een ver-van-je-bed-show. Begrijpelijk. We leven in Europa, in een Westers land en hier zal het niet snel zover komen. En toch, je weet het niet.
Er hoeft geen hyperinflatie-situatie te bestaan van duizenden procenten, om er financieel hard op achteruit te gaan. Als alles vanaf volgend jaar 20% duurder zou zijn en jouw inkomsten stijgen niet evenredig mee, zou jij dan nog probleemloos rond kunnen komen?
En hoe zit dat over 30 jaar? Nu goud kopen zou kunnen betekenen dat je over dertig jaar, voor dat gedeelte, jouw koopkracht hebt weten te behouden. Terwijl jouw spaargeld in de tussentijd alleen maar minder waard wordt, door het jarenlange effect van inflatie.
Conclusie
Goud is dus een soort verzekering. Voor wanneer er iets (goed) mis zal gaan. Het levert geen inkomen of passief rendement op. Het ligt opgeslagen in kluizen en ligt er maar.
Ik hoop van harte dat de prijs van goud niet enorm in waarde zal toenemen. Want dit betekent ook dat er heel wat maatschappelijke onrust zal zijn, de waarde van ons geld extreem zal verminderen, met alle gevolgen van dien.
Maar het kan ons overkomen. En daarom koop ik goud. Deels omdat ik mijn koopkracht, op de langere termijn, wil behouden. En deels als een verzekering tegen de gevolgen van het huidige monetaire beleid van de Centrale Banken.
De geschiedenis toont aan, dat je met goud geen verkeerde keuze had gemaakt. Of dit in de toekomst ook zo zal zijn, moet blijken. Who knows?
Lees ook: Vijf manieren om in goud te beleggen
