Wanneer je investeert, ben je vaak op zoek naar een mix van risico en rendement. Alleen maar beleggingen hebben met een hoog risico of slechts met een extreem laag risico, is veelal niet de ideale strategie. Maar welke mix kies je dan en hoe ga je te werk? De “halter-strategie” (in het Engels: Barbell Strategy) kan je erbij helpen.
Veel beleggers hebben binnen hun portfolio's veel investeringen met een “gemiddeld” rendement en risico. Niet enorm veilig, maar ook niet extreem risicovol. Hiermee krijg je dan ook gemiddelde resultaten.
Bij de halter-strategie gaat dat anders. Simpel uitgelegd: aan de ene kant van de halter heb je investeringen met een laag risico / laag rendement en aan de andere kant investeringen met een hoog risico / hoog rendement.
Visueel kun je het dus zien als een halter.
Dit betekent dus dat je helemaal niets in het midden hebt zitten. De investeringen met een laag risico balanceren de investeringen met een hoog risico. Zo krijg je wel een gemiddelde, maar zonder dat je “gemiddelde investeringen hebt”.
Groei versus behoud
Hiermee hanteer je een strategie waarbij de investeringen aan de rechterkant (hoog risico) bedoeld zijn voor (extreme) groei. En aan de linkerkant zorgen de lage-risico-investeringen voor behoud van jouw vermogen.
Elke keer wanneer je een groei hebt aan de rechterkant van de halter, wordt die kant dus “te zwaar” en zorg je ervoor dat een deel van het gewicht aan die kant, overgeheveld wordt naar de linkerkant.
Zodoende vul je continu het veiligere gedeelte aan met groei uit het speculatieve gedeelte.
Het nadeel van de halter-strategie
Alhoewel dit een interessante strategie is, vergt het wel enig werk. Je dient immers de investeringen aan de risicovolle kant, voortdurend in de gaten te houden. Zodra de halter te zwaar wordt aan die kant, moet je handmatig winst overhevelen naar de veiligere kant.
En dat zorgt niet alleen voor extra tijd en mogelijk stress, maar kan ook zorgen voor bijkomende kosten (aankoop/verkoop).
Ook gaat deze strategie er vanuit dat je in principe niet investeert in “het midden”, wat zou betekenen dat je de meer uitgebalanceerde investeringen niet meeneemt in je portfolio.
Deels gebruik maken van de halter-strategie
In mijn eigen portfolio heb ik diverse investeringen die zowel in het midden als aan beide kanten van de halter zitten. In het midden zitten bijvoorbeeld ETF's (indextrackers, zoals VWRL).
Aan de linkerkant zitten o.a. mijn investeringen in goud en spaargeld. Aan de rechterkant heb ik investeringen die gericht zijn op groei, met hogere risico's en (mogelijk) hogere rendementen. Dit zijn o.a. bitcoin, andere crypto's en startups.
Zodra er een grote stijging is in bijvoorbeeld crypto's, hevel ik de winst hiervan over naar onder andere goud en mijn spaarrekening.
Hiermee vul ik mijn veiligere basis aan met winst uit de speculatieve investeringen en groeit hierdoor mijn vermogen, zonder veel meer risico toe te voegen aan mijn portfolio.
En zodra de veiligere (linker) kant weer te zwaar wordt, doordat ik veel van de speculatieve investeringen heb verkocht, vul ik de rechterkant weer aan met een deel van mijn inkomen. Dus NIET met geld uit mijn veilige basis. In principe geldt: wanneer het links staat, blijft het links staan.
Conclusie
Ik vind de halter-strategie een interessante manier van omgaan met de verhoudingen tussen veiligere en risicovollere investeringen. En hanteer dus elementen hiervan in mijn eigen portfolio.
Met name het bouwen aan een veiligere basis, door winst uit (hoog) speculatieve investeringen te gebruiken als groei-element voor die basis.
Maar ik zie mezelf niet volledig overstappen op deze strategie en zal in de toekomst ook altijd blijven investeren in het midden.
