Ik ben een dromer. Tijdens de lagere school stond ieder jaar weer in mijn rapport “goede leerling, maar wel een dagdromer”. Ik had prima cijfers, maar was altijd afgeleid en zat in m'n gedachten de uitkomst van een film te herschrijven.
Of ik zag mezelf als klein jochie aan lianen door de jungle vliegen (Mowgli, Jungle Book). Ook was ik in mijn dromen altijd heel goed in een bepaalde sport, zoals ijshockey. Hey, het zijn mijn dromen, dus waarom niet?
De realiteit van volwassen worden
Dat dromen ben ik tijdens mijn twintiger jaren wel een beetje kwijtgeraakt. Het praktische leven nam de overhand. Het werd serieus. Ineens stond er veel druk op presteren en dromers werden gezien als nietsnutten. Die zouden nergens komen, want hun doelen en wensen stonden ver van de realiteit. Het proces van dromen kreeg, in mijn eigen beleving, een slechte naam.
Toch droom ik de laatste jaren weer volop en graag. Over van alles: het heelal, de biljoenen sterren, ruimtereizen, wonen in het buitenland, reizen en financieel onafhankelijk zijn.
Is financieel onafhankelijk zijn eigenlijk iets dat je kunt dromen? Hmm, ja en nee. Het is geen ding of activiteit, maar eigenlijk meer een concept.
Dromen over financieel onafhankelijk zijn
Als ik droom over financieel onafhankelijk zijn, dan neemt dat de vorm aan van scènes als: elke dag tijd hebben voor m'n gezin, sporten en boodschappen doen op tijden dat de rest van de wereld aan het werk is, de wereld rondreizen en vanuit elke plek kunnen werken aan leuke projecten. Niet het geld over de balk smijten, maar me geen zorgen maken om de staat van mijn investeringen en bankrekening.
En nog steeds is dat vaag, omdat het geen concrete zaken zijn waar ik dan over droom. Het is geen dik huis, snelle auto, duur horloge of enorm jacht in de sloot bij ons achter. Die dingen zou ik duidelijk voor me kunnen zien en zie ik ook dikwijls voor m'n neus: op YouTube, in bladen etc. Maar, het zijn dus vooral situaties waar ik over droom. Waar ik mezelf en anderen graag in zie.
De kunst van het dagdromen
Een tijdje geleden las ik een boek over de kunst van het dagdromen. En hoe we dus veelal hebben geleerd dat het dagdromen je niets gaat brengen in het leven. En waarom je jezelf zou moeten kunnen toestaan om groots te durven dromen.
Durven dromen. Groots. We zijn wellicht zo bang om teleurgesteld te worden of kritiek te krijgen op onze dromen, dat we het misschien een beetje kwijtgeraakt zijn. Ook omdat we misschien wel teveel verwachtingen koppelen aan die dromen. En aan de uitkomst van die verwachtingen ook weer ons geluk of onvrede.
Ook kwam er heel duidelijk naar voren dat dromen vaak dromen blijven, omdat mensen geen actie ondernemen. Niet in beweging komen om richting die dromen te werken. Dan blijft het dus bij wat wazige hersenspinsels, wensen en hoop. En meestal doen we het af met: “Ach ja, leuk om over te dromen, maar dat is toch niet voor mij weggelegd”.
Of tegenwoordig in de vorm van: “Ach ja, leuk om over te dromen, maar je hebt dat helemaal niet nodig om gelukkig te zijn. Geluk zit intern, niet extern”.
Waar! Eens! Het zit van binnen en externe zaken zijn vaak opvulsels, die ook weer verdwijnen. En toch vind ik ook dat je meer mag willen. Groots mag dromen en gewoon moet kunnen werken aan een doel, waar je echt je best voor wilt doen. Iets om voor te gaan. Wat de wijsheden, met betrekking tot materialisme en jezelf vinden ook mogen zijn.
Ik was ook altijd bezig om wensen en dromen te rationaliseren. Maar ik ben dit anders gaan doen. Misschien was ik het gewoon zat. Dat er altijd maar afwegingen, verklaringen, spiegelingen, excuses waren om dromen te minimaliseren.
Ik hou van mijn dromen. En ik wil het niet slechts bij dromen laten. Ik neem je even mee door mijn eigen proces, om de functie van een aantal dagdromen onderdeel te maken van mijn doelen in het leven.
Hoe (on)realistisch zijn dromen?
In het verleden heb ik tijdens mijn werk eens een cursus gehad over het zetten van doelen en het verschil tussen realistische doelen en onrealistische doelen. Nu zijn hier natuurlijk duizenden boeken over geschreven en worden hier vele cursussen voor georganiseerd. Dus dat is niet nieuw. Maar iets in deze cursus is altijd blijven hangen en houdt verband met mijn dagdromen.
Simpel en in het kort, bevind een mens zich in drie zones:
- Comfort Zone
- Stretch Zone
- Panic Zone
De Comfort Zone kennen we allemaal. Dit is de plek waar je jezelf op je gemak voelt en waar alles vertrouwd is. Het zijn de dingen die je goed kunt, de mensen die je goed kent en over het algemeen stel je voor jezelf in deze zone niet direct uitdagende doelen.
Iets buiten de Comfort Zone, ligt de Stretch Zone. Hier voelt het net niet meer zo vertrouwd als de comfort zone, maar ook weer niet te vreemd en onbekend om volledig op slot te gaan of weg te willen rennen.
En nog een stuk verder ligt de Panic Zone. Dit is vaak een brug te ver en zorgt er dikwijls voor dat mensen blokkeren en letterlijk in paniek raken.
Dromen in de stretch zone
Ok, wat heeft dit te maken met dromen? Nou, voor mij heel veel. Wanneer ik bovenstaand systeem toepas op mijn wensen en dromen, kan ik onderscheid maken in de haalbaarheid en realistische eigenschappen ervan:
- Dromen in de comfort zone zijn voor mij geen dromen. De comfort zone ken ik al, dus dat is voor mij realiteit.
- Dromen in de panic zone liggen voor mij te ver van de realiteit af en voelen dus ook meer als een “wrijf even over deze lamp voor 3 wensen”-sprookje.
- Maar dromen in de stretch zone, daar gaat het mij om. Dingen die nu nog niet mogelijk zijn of lijken, maar met de tijd mogelijk kunnen worden. Haalbaar in dit leven, maar wel met moeite.
Een droom in de panic zone zou bijvoorbeeld zijn: 100 miljoen op de bank hebben staan en 10 dikke huizen hebben in het buitenland. Leuke droom, (te) ver van de realiteit. En ook niet nodig.
De stretch zone daarentegen, zou dit voor mij vertalen naar: 1 huis in het buitenland en 1 miljoen op de bank. Nu nog niet mogelijk, maar zeker niet onhaalbaar in dit leven.
En daar ging het voorheen vaak mis bij mij: dromen over extremen. “Wat zou je wensen als je de geest van Aladdin tegen zou komen?” – “Honderdduizend-triljoen-euro”. Ok, next!
Dingen waar ik vaak over dagdroom
Maar wat nou als je zou kunnen dromen over dingen die niet zo extreem zijn of lijken? Om je een kijkje te geven in de dromen in mijn eigen stretch zone, hierbij een aantal dingen waar ik over dagdroom.
En ja, ook ik ga me op voorhand kennelijk dus al indekken, wat mijn dromen betreft: ik koppel mijn geluk niet aan de uitkomst van deze dromen, want ik ben al een zeer tevreden mens. En geluk ligt niet in het hebben van meer, in de toekomst. Maar ik droom graag over mooie dingen en kan (alleen al het proces) hier extreem van genieten.
Wonen in Nederland
Op dit moment woon ik in een huurwoning in de Randstad. Heel fijn, ruim en ik mag niet klagen. Een hele upgrade van mijn vorige woonruimte en wij zijn hier dagelijks dankbaar voor. En heel bewust van de meerwaarde van de ruimte en de sfeer die onze thuishaven nu heeft.
Mijn stretch droom gaat over: een koophuis van 150m2+ met tuintje. En daarnaast zou ik ook graag een leuk boshuisje willen hebben in de nabije toekomst. Ergens op de Veluwe. Om tot rust te komen en midden in de natuur te zijn.
Ik dacht vroeger altijd dat zo'n recreatiewoning voor mensen was die geen geld hadden om naar het buitenland te gaan. Maarrrr, zoals met veel dingen in het leven: ik ben dit gaandeweg anders gaan zien. In een drukke wereld is het heerlijk om even tot rust te komen in de natuur. Yes, je kunt huisjes huren, maar ik zou er graag eentje willen kopen in de toekomst.
Een huis in het buitenland
Het lijkt me heerlijk om ergens een huis te hebben om in de wintermaanden te vertoeven. Ergens in Spanje, waarbij het slechts een paar uurtje vliegen is voor vrienden en familie om even lekker langs te komen. Overwinteren in de warmte, luxe en vrijheid. Lijkt me heerlijk.
Ik draai dan ook vaak filmpjes zoals bovenstaande uit Spanje af en droom even lekker weg. Op zich al een hele prettige bezigheid om even tot rust te komen. Of verder dan Spanje, in bijvoorbeeld Indonesië – waar ik in mijn leven al meerdere malen ben geweest en altijd tot rust ben gekomen. Hele fijne vibes.
Stretch? Enorm!
Onmogelijk? Nee!
Kosten? Ergens tussen de 250 en 450…duizend euro. Maar dan wel eenvoudiger dan in de filmpjes hierboven! ;-)
Investeringen die mijn leven betalen
Als je al meer van mij hebt gelezen, dan weet je dat ik geen ambities heb om te stoppen met werken. Maar wel het doel heb om investeringen op te bouwen die mijn leven (deels) kunnen gaan betalen. Allereerst heb ik als doel om mijn passief inkomen op een niveau te krijgen, welke in mijn basiskosten kunnen gaan voorzien. Dat zit zo rond de 1800-2000 euro per maand.
Maar, voor een droomleven zou ik meer geld willen hebben uit passieve bronnen. In mijn artikel over passief inkomen opbouwen, heb ik mijn droombudget gezet op 5.000 euro per maand. Daar kan ik een heel mooi leven van hebben.
Ik zou hier de kosten van een huis in Nederland, een boshuisje en een huisje in het buitenland van kunnen betalen.
Stretch? Ja!
Onmogelijk? Nee!
Kosten? Geïnvesteerd vermogen tussen 500.000 en 1.200.000 euro. Afhankelijk van het passief inkomen dat ik nodig heb tegen die tijd.
Geen auto meer hebben
Heh? Wacht even. Jij droomt over iets NIET hebben? Ja, klinkt misschien raar. Maar ik droom erover dat we in een maatschappij leven waarin ik geen auto meer hoef te bezitten of leasen. Door op elke hoek een auto te kunnen pakken, doormiddel van een app. Net zoals nu in veel steden het geval is met elektrische scooters die je over kunt pakken. Gewoon, wanneer ik het nodig heb.
Nu staat mijn auto veel stil. En dat is zonde. En toch wil ik hem niet wegdoen, want aan het huren van auto's zitten nogal wat haken en ogen. Onder andere de beschikbaarheid in veel steden en de toch wat hoge kosten.
Dit gaat, zo verwacht ik, in de toekomst alleen maar beter worden. De “share economy”, waarbij veel mensen dezelfde spullen delen op basis van behoefte en gebruik. Dat zou voor mij een wenselijk scenario zijn, overal ter wereld. Beter voor mijn portemonnee en voor het milieu.
Dromen: (h)eerlijk!
Natuurlijk heb ik de stretch-goals uitgebreider uitgewerkt dan hierboven. Ik wil immers de kosten duidelijk voor ogen hebben. Alleen dan kan ik het tastbaar maken en een werkelijk doel hebben om mijn pijlen op te richten.
Maar, dromen dus. Ik zou niet zonder kunnen of willen. Waar ik vooral over droom is: vrijheid. En rust. Minder haasten, minder moeten, meer kunnen. En ik weet dat het allemaal mogelijk is of kan zijn/worden.
En ook al heb ik voor veel zaken geen geld nodig om gelukkig te zijn, toch speelt geld wel degelijk een belangrijke rol in dit leven. Zeker gezien mijn bovenstaande dromen van een huisje hier en daar. En dat is okee.
Ik ben gemotiveerd om mijn stretch zone te verkennen, onderweg naar mijn doelen. En mochten die doelen onderweg veranderen, doordat mijn dromen veranderen (zou niet de eerste keer zijn): that's all part of life!
Ik zou iedereen, vooral in deze onzekere tijden, aan willen raden om lekker te blijven dromen. Veel, groots, vaak! Schrijf je dromen op en lees ze dikwijls terug. Negeer de doemdenkers, ontwijk de negatievelingen, glimlach naar de kritische krekels en wees een inspiratie voor mensen die alleen maar in realiteit lijken te kunnen leven.
Een wereld waar overdag niet gedroomd wordt over een mooie toekomst, is wat mij betreft een wereld waar ik niet graag reclame voor zou maken – mochten de buitenaardsen dan toch een keer op bezoek komen en hier wat huizen willen gaan Airbnb'en…
👽
