Door fouten te maken, leert een mens. We doen allemaal maar wat en gaandeweg vormen we ons leven. Zo ook met investeringen. Een belegger moet wat mij betreft zichzelf toestaan om fouten te kunnen maken.
Dat hoort bij het risico dat je neemt, om rendement te kunnen behalen. De ene fout is duurder dan de ander en hoe kostbaarder de fout, hoe groter de impact. Lesgeld noem ik dat maar. En ohhhh man, ik heb in mijn leven al heel wat lesgeld betaald.
Ik kan de financiële beslissingen die niet helemaal zo uitpakten als verwacht, niet meer op twee handen tellen. Het zijn er veel meer dan dat. Maar de grootste misser wil ik je toch even meegeven, omdat dit voor mij de duurste les ooit is geweest. En mijn strategie sindsdien dusdanig heeft aangescherpt. Misschien heb je er ook wat aan en anders is het gewoon voor je vermaak ;-)
De ICO crypto-hype van 2017
Niet de eerste – en ook niet de laatste – domper in mijn geschiedenis als belegger, maar wel de meest pijnlijke dus. In 2017 ben ik begonnen met het investeren in crypto. Het was toen voornamelijk nog Bitcoin en een beetje Ethereum. Ik zat er met een heel bescheiden bedrag in. Mijn eerste stapjes.
Voor het eerst werd ik helemaal enthousiast van een nieuwe revolutionaire asset class. In de zomer van 2017 had de crypto wereld er een nieuw fenomeen bij: de ICO (initial coin offering).
Projecten met veel beloften haalden enorme bedragen van particuliere speculanten op. Zelfs nog zonder een werkend product in het leven geroepen te hebben. Het was hype tijd en ook ik werd er compleet in meegezogen.
The sky was the limit en ik wilde overal aan meedoen. En zo geschiedde. De meeste projecten liepen al rap op niets uit, wat ik gelukkig al vrij snel door had en alsnog break-even kon uitstappen.
Maar er was 1 project wat mijn portfolio destijds zo’n beetje kon verdubbelen. Dat project was ICON (ICX), een blockchain project uit Korea.
Het project: ICON (ICX)
Ik heb geen flauw idee meer waarom, maar voor ik het wist had ik $1.000 geinvesteerd in de ICO, tegen $0,10 per token. Ik had hiermee 10.000 stuks in mijn wallet staan.
Terwijl de hype zich opbouwde en andere projecten snel verhandelbaar – en dus verkoopbaar – waren, duurde het even voordat de ICX token op een beurs ging traden. De ICO was half september afgerond, maar het zou nog tot eind oktober duren voordat het ergens op een crypto-beurs te koop en verkoop zou zijn.
Terwijl ik daarop wachtte, voerde ik alvast mijn 10.000 stuks in op een tracking website. Volgens mij had je nog geen blockfolio, dus het was wat klungelig. Toen ik op een dag druk op werk was, kreeg ik een appje van iemand die ook in de ICO had geïnvesteerd: “check even de prijs van ICX”.
Ik liet alles vallen en logde in. Op de tracking website stond dat de aanstaande listing price van ICON op een of andere crypto beurs, gezet was op $1.50.
1400% winst: zoiets had ik nog nooit meegemaakt
Holy sh*t! Ik ging door het dak. Mijn investering van $1.000 was zojuist $15.000 waard geworden. Dit had ik nog nooit meegemaakt: 15x de inleg in nog geen twee maanden tijd!
Elke vezel in mijn lijf schreeuwde dat ik direct moest gaan verkopen zodra het traden later in oktober zou beginnen. Maar de hype en de bijbehorende emoties namen het over en schakelde mijn rationele brein direct op non-actief.
Ik ging Youtube videos kijken van crypto-influencers die claimden dat ICON binnen 6 maanden op 50 dollar zou staan. Kon niet anders, geen twijfel over mogelijk! Volledig mijn eigen hoop bevestigend (sterk staaltje confirmation bias).
Emoties nemen een loopje met je
En tsja, waarom zou je iets verkopen voor $15.000 als je er ook $500.000 mee kunt verdienen? Daar zou ik een huis van kunnen kopen.
Je begrijpt: ik was in alle staten en de rest van mijn portfolio deed er even niet meer toe. Saai, te conservatief, oud en afgedankt. Wat moet je met 7% jaarlijks rendement op een ETF als dit soort tokens je in een klap miljonair kunnen maken?!
Ik besloot niet te verkopen en zag de prijs uiteindelijk binnen no-time stijgen naar omgerekend €10 per token. Nogmaals: holy sh*t. Ik heb zojuist meer dan €99.000 verdiend op mijn investering.
En toen sloeg weer de twijfel toe. Ga ik verkopen of wacht ik tot hij nog een paar keer de raket omhoog pakt (ja, in die termen praatte ik in die periode – een schaamteloze moonboy).
Twijfel, angst en gretigheid
Ik deed niets. Verlamd van twijfel en dopamine overdosis. Waarschijnlijk dezelfde emotionele staat als waarin een gokker verkeert, die zojuist de jackpot heeft gewonnen en eraan denkt om nog 1x in te zetten. Die €100.000 euro had ik zo kunnen pakken, maar ik werd gretig als nooit te voren. Ik kon gewoon niet meer helder nadenken.
Ik kreeg zelfs nog van iemand die al veel langer dit spel speelde een bericht, dat dit een goed moment zou zijn om flink wat winst te pakken. De markt was compleet zichzelf voorbij gegaan en hij (en andere slimmerds met meer ervaring) zag de tekenen aan de wand. Ik twijfelde nog steeds. Nog altijd verlamd van een mix van enthousiasme en angst.
Het ging inmiddels richting eind december en de laatste keer dan ik zo’n euforische Kerst heb meegemaakt was volgens mij toen ik nog een kleuter was. Iedereen had het erover. Dromen vlogen over tafel en plannen werden gesmeed. Iedereen rijk, iedereen gelukkig, niemand kon verliezen!
Het kaartenhuis stort in
En toen gebeurde het…in januari van 2018, nog geen drie maanden nadat de hele hype op volle toeren was gaan draaien, zakte de hele crypto-markt als een kaartenhuis in elkaar.
ICX daalde in krap een weekje (van $12 naar $7) meer dan 40% in prijs en keek ik aan tegen een verlies van omgerekend €40.000. Ik zag het als verlies, terwijl het natuurlijk nog steeds bijna €60.000 winst was!! Dat was een klap in m’n onoverwinnelijke bakkes.
Dus ik ging weer videos volgen, artikelen lezen. Allemaal voorspelden ze: dit is tijdelijk en het komt goed. En ja, de prijzen begonnen even later weer op te veren. Mijn ICX’jes waren nog niet terug op hun hoogste niveau, maar lang kon het niet meer duren.
Zie je wel: had ik toch gelijk!
Ik had een geweldige beslissing gemaakt door niet in paniek te verkopen. Want dat was immers de les die ik tijdens de laatste grote beurscrash had opgepikt. De prijs klom al snel weer uit het dal en ik stond binnen een paar weken weer op €90.000 winst.
En wat doe je dan? Juist: gewoon lekker hetzelfde als je hiervoor ook deed. Niets! He-le-maal niets. Nou ja, niets… Tenzij je een-beetje-verliefd-naar-je-iPhone-scherm-staren-terwijl-je-elke-tien-minuten-op-refresh-klikt een doorslaggevende activiteit vindt.
Deze opleving was de start van een enorme run naar nieuwe alltime highs. Kon…niet…misgaan!
Wel dus…
Een misser van 80.000 euro
Dit was wat ze noemen: een dead-cat-bounce. Een laatste stuiptrekking en rebound omhoog, voordat de verdere daling in werd gezet.
En zo geschiedde. En om een toch al lang verhaal niet nog langer te maken: Tegen de tijd dat ik echt de hoop verloren had, stond de prijs alweer op €1,50. En was ik zojuist ruim €80.000 misgelopen.
💡 Grappig feitje: de prijs van ICX staat nu, ruim drie jaar later, nog steeds rond de €1,50.
Ja, ik had natuurlijk gewoon alsnog meer dan €14.000 winst gemaakt op een “investering” (of: wilde gok) van minder dan €1.000 ($1.000). Maar dat zie je op zo’n moment niet.
Ik zag alleen maar welk levensveranderd bedrag zojuist aan mijn neus voorbij was gegaan. En terecht: eigen schuld.
De duurste les ooit
Dit is tot nu toe mijn duurste les geweest. En zorgt er tot op de dag van vandaag nog voor, dat ik gefaseerd uitstap(verkoop) bij extreem snel stijgende prijzen. Want het gebeurt nog altijd, overal in de markt.
Voor mij is het duidelijk na die keer: zodra ik zelf euforisch word, neem ik winst. Ik moet mezelf, ondanks deze ervaring vers in het geheugen hebbende, nog altijd dwingen om op de verkoopknop te drukken. Want je emoties nemen een loopje met je, zodra je honderden euro’s ziet veranderen in duizenden euro’s.
Maak een plan en houd je eraan
En ondanks dat ik soms nog wel eens wat langer twijfel dan nodig, houd ik me elke keer weer aan mijn eigen afspraken. Afspraken die ik op papier gezet heb na die duurste les van begin 2018. Soms verkoop ik hierdoor wat te vroeg (en stijgt de prijs erna nog wat door), maar nooit meer (veel) te laat.
En dat heeft me al met al een betere belegger (of: speculant) gemaakt. Is dat lesgeld toch ergens goed voor geweest.
Ben benieuwd of jij ook zoiets hebt meegemaakt. Laat het weten in de comments, dan kan ik hier ook weer van leren.
