Ik hoor het zo vaak: “Oh die mensen die in 2012 in Bitcoin hebben geïnvesteerd, zijn zo lucky”. Niet alleen in het geval van Bitcoin overigens. Ook als het gaat om aandelen Apple, Amazon, Tesla en ga zo maar door.
Als je vroeg koopt met de overtuiging dat die belegging wel eens veel zou kunnen stijgen in de toekomst, en je verkoopt niet, dan kun je heel wat rijkdom vergaren. Maar ik denk dat het te simpel is om zomaar te denken dat “vroeg zijn” een vanzelfsprekend succesvolle strategie is.
Immers, wanneer je vroeg bent en ergens in investeert, dan doe je dat op basis van een overtuiging die maar vrij weinig mensen op dat moment delen. En daar heb je allereerst ballen voor nodig. En visie.
Van €1.000 naar €2.000.000
Een belegging kopen die nog niet in de schijnwerpers staat, kan je het gevoel geven dat je gek bent. Dat je veel te vroeg bent, of gewoonweg dingen in die belegging ziet die niet waar zijn. Alsof je jezelf ervan hebt overtuigd dat een blok gletsjer-ijs warm hoort te zijn.
En ook al vergt het ballen en overtuiging om een dergelijke belegging te kopen, toch is het kopen ervan wellicht nog de makkelijkste fase. Dan pas begint de echte test: gaat deze belegging echt waar maken wat jij denkt dat het kan worden?
Amazon
En dus zul je gaandeweg meerdere malen stevig getest worden. Neem het aandeel Amazon. Had je in het jaar 1997, tijdens de beursgang, een kleine €1.000 in dit aandeel belegd, dan zou deze investering in 2020 maar liefst miljoenen waard geweest zijn.
MILJOENEN! Op een investering van slechts €1.000. Niet slecht toch?
De achtbaan van jouw overtuiging
Maar wat er natuurlijk niet bij staat, is dat in de afgelopen 25 jaar het aandeel verschillende keren keihard onderuit is gegaan. Sinds het jaar 2000 is het aandeel meerdere malen gedaald met meer dan 50%. Soms wel 90% in de min.
Wanneer jij €1.000 belegd had in 1997, dan had je twee jaar later (1999) meer dan €40.000. In twee jaar tijd 4000% in waarde gestegen (of: 40x). Vervolgens had je in de dotcom-bubbel moeten toekijken hoe die €40.000 gedaald was naar €2.000. Ja, want het aandeel daalde in 2000/2001 met maar liefst -95%!
Ga jij jezelf vertellen dat je tijdens die 4000% stijging niet verkocht zou hebben? En dat je tijdens die -95% daling niet tenminste een beetje paniek zou hebben ervaren?
Het punt is: veel mensen beleggen met een zekere overtuiging, maar houden het niet vol om tijdens dit soort bizarre prijsbewegingen gewoonweg vast te houden voor de lange termijn. Bijna IEDEREEN verkoopt op een zeker punt. Of tijdens een enorme stijging, of tijdens een enorme crash.
Ik weet niet of dit waar is, maar het schijnt dat de enige vier mensen die sinds 1997 hun Amazon aandelen hebben vastgehouden zijn: Jeff Bezos, zijn (ex)vrouw en z’n ouders.
Lange termijn
De grootste winsten worden geboekt, wanneer je het echt voor de lange termijn doet. In het geval van Amazon, maar ook voor heel veel andere aandelen. Koop je met een zekere overtuiging, dan bestaat de kans dat je die overtuiging op de lange termijn niet vast blijft houden.
En het schrijnende is: de meeste mensen houden hun aandelen vast tijdens de stijging. En denken dan: “zie je wel, ik wist dat dit een succes gaat worden”. Om vervolgens alsnog te verkopen, omdat de markt ineens crasht.
En dan wil je redden wat er te redden valt. Dan piept en kraakt jouw overtuiging en sluipt de twijfel erin: “Wat als dit het was? Wat als dit niet meer goed komt? Wat als al die nieuwsberichten gelijk krijgen en ik niet?”
Ik denk niet dat het zinloos is om op zoek te gaan naar de volgende Apple of Amazon. Maar ik denk wel dat je niet moet verwachten dat je zonder emoties een dergelijke home-run door alle ups en downs gaat vasthouden.
Goud in de Weimar Republiek
Overigens geldt dit ook voor investeringen buiten de aandelenmarkt. Tijdens de periode van hyperinflatie in de Weimar Republiek (Duitsland), waren enkele vermogende mensen uiteindelijk in staat om met hun goud hele huizenblokken en straten op te kopen.
De Weimar Mark was vrijwel niets meer waard en goud steeg daardoor met miljoenen procenten. Wie geen goud had, was de pineut. Wie wel goud had, was de nieuwe “koning”.
Maar wat ook hier niet bij staat is dat, in een tijdsbestek van een paar jaar, de prijs van goud extreem volatiel bewoog. Zie maar eens onderstaande grafiek.
Die zwarte lijn is de jaarlijkse prijs van goud als trend. Je ziet die trend heel vaak voorbij komen in Youtube videos en rapporten van gold-bugs. Makkelijk om te zien dat het in een paar jaar tijd enorm in waarde steeg, omdat er hyperinflatie was en het geld niets meer waard was op het eind. En dus denk je: “gewoon kopen als bescherming tegen hyperinflatie en afwachten”.
Maar de rode lijn geeft de werkelijke achtbaan weer, waar iemand doorheen ging die goud in z’n bezit had: de maandelijkse schommelingen van de goudprijs in Marken. Ga mij maar eens vertellen dat het eenvoudig is om met overtuiging dit vast te houden en tussentijds niet toch te verkopen. Dan moet je wel HEEL stevig in jouw overtuiging staan. En dat is voor maar weinig mensen weggelegd.
Ze zeggen wel eens: “de beste beleggers zijn de mensen die A. overleden zijn of B. vergeten zijn dat ze beleggingen hadden”. Dat is vaak de enige manier om niet tussentijds door emoties overmand te worden en in paniek toch maar te verkopen.
Stel dat je morgen voor €10.000 aan goud koopt, omdat je verwacht dat er hyperinflatie komt. En het gebeurt: jouw goud is volgend jaar ineens €1.000.000 waard. Ga je dan verkopen? En wat als jouw goud een half jaar later nog maar €20.000 waard is? En het jaar erna maar liefst €10.000.000? Precies, dat lijkt me heel lastig. Op z’n zachtst gezegd.
Gelijk krijgen, maar toch verliezen
Je kunt dus gelijk krijgen, door vroeg ergens in te beleggen. Maar alsnog verliezen, omdat je tijdens een van de vele crashes in paniek verkoopt. Of te vroeg verkoopt, wanneer de belegging ineens hard stijgt. Want ook dat is pijnlijk: verkopen en het vervolgens verder te zien stijgen.
Heb ik de overtuiging dat iets een groot succes kan gaan worden? Dan verkoop ik juist een beetje op de weg omhoog. En koop ik weer een beetje op de weg omlaag.
Want dat is voor mij de enige manier om te slapen. Ik hoef geen alles-of-niets homeruns. Ik wil gewoon de wedstrijd uitspelen en zien of mijn overtuiging ergens toe leidt. Zonder dat ik daar wakker van hoef te liggen en bang te hoeven zijn dat ik de kans van mijn leven mis.
